Jak odmienić imię Vitunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Vitunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Vitunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Vitunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Vituni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Vituni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Vitunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Vitunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Vituni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Vituniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Vitunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Vitunia przez przypadki.