Jak odmienić imię Virgusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Virgusia należy do tego grona imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Virgusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Virgusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Virgusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Virgusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Virgusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Virgusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Virgusi.
W wołaczu (Hej!): Virgusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Virgusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Virgusia przez przypadki.