Jak odmienić imię Virginunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Virginunia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Virginunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Virginunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Virginuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Virginuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Virginunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Virginunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Virginuni.
W wołaczu (Hej!): Virginuniu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Virginunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Virginunia.