Jak odmienić imię Viktusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Viktusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Viktusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Viktusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Viktusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Viktusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Viktusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Viktusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Viktusi.
W wołaczu (Hej!): Viktusiu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Viktusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Viktusia.