Jak odmienić imię Viktunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Viktunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Viktunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Viktunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Viktuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Viktuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Viktunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Viktunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Viktuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Viktuniu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Viktunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Viktunia przez przypadki.