Jak odmienić imię Viktorusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Viktorusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia trudność. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Viktorusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Viktorusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Viktorusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Viktorusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Viktorusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Viktorusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Viktorusi.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Viktorusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Viktorusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Viktorusia przez przypadki.