Jak odmienić imię Vicunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Vicunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy właściwą odmianę imienia Vicunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Vicunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Vicuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Vicuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Vicunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Vicunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Vicuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Vicuniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Vicunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Vicunia.