Jak odmienić imię Veronikusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Veronikusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Veronikusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Veronikusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Veronikusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Veronikusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Veronikusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Veronikusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Veronikusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Veronikusiu!?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Veronikusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Veronikusia przez przypadki.