Jak odmienić imię Veronicunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Veronicunia należy do tych imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Veronicunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Veronicunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Veronicuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Veronicuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Veronicunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Veronicunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Veronicuni.
W wołaczu (Hej!): Veronicuniu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Veronicunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Veronicunia.