Jak odmienić imię Uniesławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Uniesławunia należy do tych imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Uniesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Uniesławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Uniesławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Uniesławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Uniesławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Uniesławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Uniesławuni.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Uniesławuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Uniesławunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana przez przypadki imienia Uniesławunia.