Jak odmienić imię Ulusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ulusia należy do tych imion, których deklinacja bardzo często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Ulusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ulusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Ulusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Ulusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ulusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Ulusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Ulusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Ulusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ulusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ulusia.