Jak odmienić imię Ulrysia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Ulrysia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Ulrysia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Ulrysia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Ulrysi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Ulrysi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Ulrysię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Ulrysią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Ulrysi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Ulrysiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Ulrysia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Ulrysia.