Jak odmienić imię Tyburcjunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tyburcjunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Tyburcjunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tyburcjunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Tyburcjuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Tyburcjuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Tyburcjunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Tyburcjunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Tyburcjuni.
W wołaczu (Hej!): Tyburcjuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Tyburcjunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Tyburcjunia.