Jak odmienić imię Tuskanunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tuskanunia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Tuskanunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tuskanunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Tuskanuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Tuskanuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Tuskanunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Tuskanunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Tuskanuni.
W wołaczu (Hej!): Tuskanuniu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Tuskanunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Tuskanunia przez przypadki.