Jak odmienić imię Tradycja w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tradycja należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Tradycja przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tradycja - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Tradycji.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Tradycji.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Tradycję.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Tradycją.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Tradycji.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Tradycjo!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Tradycja wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Tradycja.