Jak odmienić imię Tertuliancia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Tertuliancia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Tertuliancia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Tertuliancia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Tertulianci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Tertulianci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Tertuliancię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Tertuliancią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Tertulianci.
W wołaczu (Hej!): Cześć Tertulianciu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Tertuliancia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Tertuliancia przez przypadki.