Jak odmienić imię Sławomirusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sławomirusia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia trudność. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Sławomirusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sławomirusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Sławomirusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Sławomirusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sławomirusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem ze Sławomirusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Sławomirusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Sławomirusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sławomirusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Sławomirusia przez przypadki.