Jak odmienić imię Sławomirulcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sławomirulcia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Trudność z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy poprawną odmianę imienia Sławomirulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sławomirulcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Sławomirulci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Sławomirulci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sławomirulcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem ze Sławomirulcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Sławomirulci.
W wołaczu (Hej!): Sławomirulciu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sławomirulcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Sławomirulcia.