Jak odmienić imię Szarlotusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Szarlotusia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Szarlotusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Szarlotusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Szarlotusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Szarlotusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Szarlotusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Szarlotusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Szarlotusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Szarlotusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Szarlotusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Szarlotusia przez przypadki.