Jak odmienić imię Szarlotunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Szarlotunia należy do tej grupy imion, których deklinacja bardzo często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Szarlotunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Szarlotunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Szarlotuni.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Szarlotuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Szarlotunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Szarlotunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Szarlotuni.
W wołaczu (Hej!): Szarlotuniu! Gdzie jesteś?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Szarlotunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Szarlotunia.