Jak odmienić imię Sybillusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sybillusia należy do tej grupy imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Sybillusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sybillusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Sybillusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Sybillusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Sybillusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Sybillusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Sybillusi.
W wołaczu (Hej!): Cześć Sybillusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sybillusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Sybillusia.