Jak odmienić imię Sybillunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sybillunia należy do tej grupy imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Sybillunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sybillunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Sybilluni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Sybilluni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sybillunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Sybillunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Sybilluni.
W wołaczu (Hej!): Sybilluniu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Sybillunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Sybillunia.