Jak odmienić imię Sulisłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sulisłusia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia kłopot. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Sulisłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sulisłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Sulisłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Sulisłusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sulisłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Sulisłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Sulisłusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Sulisłusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sulisłusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Sulisłusia przez przypadki.