Jak odmienić imię Sobiesławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sobiesławunia należy do tych imion, których deklinacja nierzadko sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Sobiesławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sobiesławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Sobiesławunią.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Sobiesławunię.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sobiesławuni.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem z Sobiesławuniu.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Sobiesławuni.
W wołaczu (Hej!): Sobiesławuni! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Sobiesławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Sobiesławunia przez przypadki.