Jak odmienić imię Smysłusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Smysłusia należy do tego grona imion, których odmiana bardzo często sprawia trudność. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Smysłusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Smysłusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Smysłusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Smysłusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Smysłusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój razem ze Smysłusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Smysłusi.
W wołaczu (Hej!): Smysłusiu! Wróć do mnie!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Smysłusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Smysłusia.