Jak odmienić imię Skarbusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Skarbusia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Problem z odmianą dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Skarbusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Skarbusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Skarbusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Skarbusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Skarbusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę ze Skarbusią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Skarbusi.
W wołaczu (Hej!): Skarbusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Skarbusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Skarbusia.