Jak odmienić imię Simonulcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Simonulcia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki bardzo często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Simonulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Simonulcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Simonulci.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Simonulci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Simonulcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Simonulcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Simonulci.
W wołaczu (Hej!): Simonulciu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Simonulcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Simonulcia przez przypadki.