Jak odmienić imię Sewerunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sewerunia należy do tej grupy imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy obowiązującą odmianę imienia Sewerunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sewerunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Seweruni.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Seweruni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Sewerunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Sewerunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Seweruni.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Seweruniu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sewerunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Sewerunia.