Jak odmienić imię Serafcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Serafcia należy do tych imion, których odmiana bardzo często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Serafcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Serafcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Serafci.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Serafci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Serafcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Serafcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Serafci.
W wołaczu (Hej!): Serafciu! Wróć do mnie!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Serafcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Serafcia.