Jak odmienić imię Sawulcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sawulcia należy do tego grona imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy poprawną odmianę imienia Sawulcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sawulcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Sawulci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Sawulci.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sawulcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Sawulcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Sawulci.
W wołaczu (Hej!): Witaj Sawulciu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sawulcia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Sawulcia przez przypadki.