Jak odmienić imię Sarciunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Sarciunia należy do tego grona imion, których deklinacja nierzadko sprawia trudność. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy właściwą odmianę imienia Sarciunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Sarciunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Sarciuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Sarciuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Sarciunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Sarciunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Sarciuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Sarciuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Sarciunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Sarciunia.