Jak odmienić imię Samantusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Samantusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Samantusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Samantusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Samantusię.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Samantusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Samantusi.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Samantusiu na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Samantusią.
W wołaczu (Hej!): Dobry wieczór Samantusi!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Samantusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Samantusia przez przypadki.