Jak odmienić imię Samantunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Samantunia należy do tego grona imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Największy kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Samantunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Samantunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Samantuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Samantuni.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Samantunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Samantunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Samantuni.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Samantuniu!?
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Samantunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Samantunia przez przypadki.