Jak odmienić imię Rozwitusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Rozwitusia należy do tych imion, których odmiana dość często sprawia kłopot. Największy problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Rozwitusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Rozwitusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Rozwitusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Rozwitusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Rozwitusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Rozwitusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Rozwitusi.
W wołaczu (Hej!): Hej Rozwitusiu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Rozwitusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do strony: odmiana imienia Rozwitusia przez przypadki.