Jak odmienić imię Rozwitunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Rozwitunia należy do tej grupy imion, których odmiana nierzadko sprawia trudność. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem podajemy obowiązującą odmianę imienia Rozwitunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Rozwitunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Rozwituni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Rozwituni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Rozwitunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Rozwitunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Rozwituni.
W wołaczu (Hej!): Rozwituniu! Wróć do mnie!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Rozwitunia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Rozwitunia przez przypadki.