Jak odmienić imię Rozwicia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Rozwicia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia kłopot. Największa trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Rozwicia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Rozwicia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Rozwici.
W celowniku (komu? czemu?): Przyglądam się Rozwici.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Rozwicię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Rozwicią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Rozwici.
W wołaczu (Hej!): Cześć Rozwiciu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Rozwicia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Rozwicia.