Jak odmienić imię Romusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Romusia należy do tej grupy imion, których deklinacja dość często sprawia problem. Największy problem z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy obowiązującą odmianę imienia Romusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Romusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Romusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Romusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Romusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Romusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Romusi.
W wołaczu (Hej!): Romusiu! Uważaj!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Romusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Romusia przez przypadki.