Jak odmienić imię Remigiunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Remigiunia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Problem z deklinacją dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Remigiunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Remigiunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Remigiuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Remigiuni.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Remigiunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Jadę z Remigiunią na dyskotekę.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Pamiętam o Remigiuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Remigiuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Remigiunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Remigiunia przez przypadki.