Jak odmienić imię Rebekunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Rebekunia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia kłopot. Trudność z odmianą dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Rebekunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Rebekunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Rebekuni.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Rebekuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Rebekunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Rebekunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Rebekuni.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Rebekuniu!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Rebekunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Rebekunia.