Jak odmienić imię Radomusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Radomusia należy do tych imion, których odmiana przez przypadki niejednokrotnie sprawia kłopot. Kłopot z deklinacją dotyczy głównie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Radomusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Radomusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Radomusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Radomusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Radomusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Radomusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Radomusi.
W wołaczu (Hej!): Radomusiu! Gdzie jesteś?
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Radomusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Radomusia przez przypadki.