Jak odmienić imię Pężyrusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Pężyrusia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki nierzadko sprawia trudność. Problem z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Pężyrusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Pężyrusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Pężyrusi.
W celowniku (komu? czemu?): Kłaniam się Pężyrusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Pężyrusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Pężyrusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Pężyrusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Pężyrusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Pężyrusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana imienia Pężyrusia przez przypadki.