Jak odmienić imię Pężyrcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Pężyrcia należy do tych imion, których deklinacja niejednokrotnie sprawia problem. Trudność z deklinacją dotyczy odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy poprawną odmianę imienia Pężyrcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Pężyrcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Pężyrci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Pężyrci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Pężyrcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Pężyrcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Pężyrci.
W wołaczu (Hej!): Hej Pężyrciu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Pężyrcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Pężyrcia przez przypadki.