Jak odmienić imię Pękosławusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Pękosławusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia problem. Największy problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem zamieszczamy poprawną odmianę imienia Pękosławusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Pękosławusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Pękosławusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Pękosławusi.
W bierniku (kogo? co?): Widzę Pękosławusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Pękosławusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Wspominam o Pękosławusi.
W wołaczu (Hej!): Pękosławusiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Pękosławusia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Pękosławusia.