Jak odmienić imię Pękosławunia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Pękosławunia należy do tej grupy imion, których odmiana przez przypadki dość często sprawia trudność. Największy problem z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Pękosławunia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Pękosławunia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Pękosławuni.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Pękosławuni.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Pękosławunię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Śpiewam z Pękosławunią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Rozmawiam o Pękosławuni.
W wołaczu (Hej!): Witaj Pękosławuniu!
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Pękosławunia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Pękosławunia.