Jak odmienić imię Przybycześćusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Przybycześćusia należy do tego grona imion, których odmiana nierzadko sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach zawiłością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Pod spodem prezentujemy właściwą odmianę imienia Przybycześćusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Przybycześćusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Przybycześćusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Przybycześćusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Przybycześćusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Idę na spacer z Przybycześćusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Marzę o Przybycześćusi.
W wołaczu (Hej!): Dobranoc Przybycześćusiu!
Jeśli chcesz zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Przybycześćusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Przybycześćusia.