Jak odmienić imię Przybosia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Przybosia należy do tego grona imion, których odmiana dość często sprawia trudność. Największy kłopot z deklinacją dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy obowiązującą odmianę imienia Przybosia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Przybosia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie ma Przybosi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Przybosi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Przybosię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Sprzątam pokój z Przybosią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dyskutuję o Przybosi.
W wołaczu (Hej!): Przybosiu! Gdzie jesteś?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Przybosia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Przybosia.