Jak odmienić imię Przemysusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Przemysusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy problem z odmianą dotyczy deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy właściwą odmianę imienia Przemysusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Przemysusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Nie lubię Przemysusi.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Przemysusi.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Przemysusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję razem z Przemysusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Śpiewam o Przemysusi.
W wołaczu (Hej!): Dzień dobry Przemysusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Przemysusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach idź do strony: odmiana przez przypadki imienia Przemysusia.