Jak odmienić imię Przemusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Przemusia należy do tego grona imion, których odmiana niejednokrotnie sprawia problem. Największy kłopot z deklinacją dotyczy w zasadzie odmiany imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej zamieszczamy poprawną odmianę imienia Przemusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Przemusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Piszę list do Przemusi.
W celowniku (komu? czemu?): Pomagam Przemusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Przemusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Rozmawiam z Przemusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Dziś napiszę o Przemusi.
W wołaczu (Hej!): Witaj Przemusiu!
Aby zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Przemusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana imienia Przemusia przez przypadki.