Jak odmienić imię Przeborkusia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Przeborkusia należy do tych imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Największy kłopot z odmianą dotyczy głównie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niejasnością jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej prezentujemy właściwą odmianę imienia Przeborkusia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Przeborkusia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Wysyłam list do Przeborkusi.
W celowniku (komu? czemu?): Podaję rękę Przeborkusi.
W bierniku (kogo? co?): Spoglądam na Przeborkusię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Przeborkusią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Myślę o Przeborkusi.
W wołaczu (Hej!): Gdzie jesteś Przeborkusiu!?
Aby zobaczyć pełną tabelę odmian imienia Przeborkusia oraz liczne przykłady odmiany przez przypadki w zdaniach przejdź do sekcji: odmiana przez przypadki imienia Przeborkusia.