Jak odmienić imię Prymcia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku?
Imię żeńskie Prymcia należy do tego grona imion, których deklinacja dość często sprawia kłopot. Kłopot z odmianą dotyczy w zasadzie deklinacji imienia w dopełniaczu, celowniku oraz w miejscowniku. Właśnie w tych przypadkach niewiadomą jest, kiedy piszemy jedno „i”, a kiedy dwa „ii”. Poniżej podajemy poprawną odmianę imienia Prymcia przez przypadki w liczbie pojedynczej.
PrzypadekOdmiana w liczbie pojedynczej
W mianowniku (kto? co?):Prymcia - (imię żeńskie)
W dopełniaczu (kogo? czego?): Jadę do Prymci.
W celowniku (komu? czemu?): Przyznaję rację Prymci.
W bierniku (kogo? co?): Lubię Prymcię.
W narzędniku (z kim? z czym?):Pracuję z Prymcią.
W miejscowniku (o kim? o czym?):Piszę o Prymci.
W wołaczu (Hej!): Prymciu! Uważaj!
Jeżeli chcesz zobaczyć pełną tabelę deklinacji imienia Prymcia wraz z licznymi przykładami odmiany przez przypadki w zdaniach idź do sekcji: odmiana imienia Prymcia przez przypadki.